Jeugdkamp 2010: “Uitzending gemist”

Verslag Jeugdkamp 2010 “Uitzending gemist” door Dirk Cortooms:

Foto’s zijn te vinden onder de knop Foto’s.

Het is inmiddels dinsdagavond. Volgens mij ben ik wel weer bijgekomen van kamp. Tenminste, qua vermoeidheid wel, maar toch is er dat ieder jaar terugkerende rare gevoel. Jeugdkamp van Klimop gaat voor de hoofdleiding, kookstaf en leiding ieder jaar weer gepaard met wekenlange voorbereiding. De hoofdleiding organiseert  verschillende activiteiten en alles daaromheen, de kookstaf zorgt voldoende en vooral lekker eten, de leiding bereid haar eigen ‘Avondje lachen’ voor. De vijf dagen op kamp vormen het absolute hoogtepunt van drukte. Maar ook van plezier, ieder jaar weer. En nu, de dagen na kamp, staan in het teken van rust. En van leegte, dat rare gevoel. Het kamp was snel voorbij, maar de mooie en leuke herinneringen vergeten we niet snel.

Eén ding is zeker; Het jeugdkamp is, met een straatlengte voorsprong, dé activiteit van het jaar! En daar mogen we met z’n allen heel erg trots op zijn…

Maar wat hebben we dan zoal gedaan? Een verslag:

Om te beginnen, de locatie in Mierlo was perfect; ruime slaapzalen, een grote keuken, een prima eetzaal en gigantisch veel ruimte om ons buiten te vermaken. Voor dit jaar hadden we als hoofdleiding het thema televisie, en de titel ‘Uitzending gemist’ gekozen.

Woensdagavond om kwart over zes kwamen de eerste kinderen aan. Voordat ze hun slaapplek mochten gaan klaarmaken, mochten ze eerste op de foto bij hun favoriete decor; dat van Idols, het weer, of bij een sportinterview. Toen iedereen klaar was, vierden we eerst de 9^e verjaardag van Nina. Na de groepsfoto’s en de rondleiding konden de eerste activiteiten beginnen. De pupillen moesten beginnen met een quiz waarin ze make-up en kleren voor hun leidster konden verdienen. Toen de leidsters waren opgemaakt volgden vijf verschillende spellen; hints, een parcourtje, memory, puzzle en knoop in je zakdoek. Als laatste mochten de pupillen naar buiten om daar foto’s en spullen te vinden. Daarna was het alweer laat genoeg om naar bed te gaan.

De aspiranten moesten meteen de donkere bossen in. Ze moesten ervoor zorgen dat ze niet ontdekt werden door drie schijners terwijl ze op zoek gingen naar tips om zo snel mogelijk weer bij de kampplaats te komen. Via het centrum van Mierlo en de televisietoren kwamen ze aan bij de blokhut waar warme soep klaarstond. Na wat nagepraat te hebben, was het ook bedtijd voor de aspirenten. De eerste dag zat erop.

En wat ging de wekker weer vroeg op donderdagochtend. Sommige leiders hadden het gevoel dat ze pas anderhalf uur in bed lagen (of was dat ook zo?) De donderdag stond in het teken van ‘Wie is de mol?’. ’s Ochtends moesten de groepen op het grote grasveld zes televisiezender met elkaar verbinden, dat zorgde er in ieder geval voor dat iedereen meteen weer wakkers was. Vol enthousiasme rende de kinderen van de ene kant naar de kant. Daarna konden ze via dezelfde routes de eerste tips voor Wie is de mol. Na een snelle lunch trok de hele stoet het centrum van Mierlo in, om nog meer tips te verzamelen. Uiteindelijk wist iedereen het zo goed te doen, dat ze precies wisten te vertellen wie nou eigenlijk de mol was. Chapeau!

De kookstaf wist dat we na zo’n vermoeiende dag behoefte hadden aan goed en lekker eten. En ze maakten: Overheerlijke macaroni. Met de buikjes rond hadden de kinderen en de hoofdleiders even rust. De leiders begonnen namelijk met de voorbereidingen op hun Avondje lachen. En gelachen hebben we zeker; twee televisiezender moesten proberen de meeste kijkcijfers te halen. De leiders lieten zien dat ze konden presenteren, acteren, dansen en zingen. Met getrainde lachspieren konden de kinderen weer gaan slapen en de leiders dronken nog een glaasje ranja voordat ze gingen slapen.. 😉

Ook vrijdag stonden we weer heel vroeg naast ons bed. De groepen moesten namelijk een stuk voorbereiden voor de zaterdagavond. ’s Middags gingen we lekker in een grote stoet terug naar Asten om daar te gaan zwemmen. Iedereen lekker ontspannen en ieder weer lekker fris het bad uit. Iedereen weer schone kleren aan en ondertussen zat het halve kamp er alweer op, dat gaat snel!

En van zwemmen krijg je honger en dat wist de kookstaf ook; en dus gingen we barbecueën.

’s Avonds werd de groep weer onderverdeeld in pupillen en aspiranten. De pupillen gingen eerst flink aan het knutselen met hun leiders, daarna werd er een levensgroot spel ganzenbord gespeeld. Verschillende vragen over televisie werden beantwoord en de leiders mochten naar voren komen om met z’n allen een liedje te zingen. De aspiranten speelden op hun beurt een levensgroot spel triviant. Met categorieën die allemaal met televisie te maken hebben, moesten ze proberen zoveel mogelijk triviantjes binnen te halen. Dat lukte de ene groep beter dan de andere. Om de avond af te sluiten was er alvast een kampvuur aangestoken. Het was alweer een zware dag geweest en de eerste gaapjes en geeuwtjes kwamen tevoorschijn. Tijd voor de pupillen om te gaan slapen. Even later gingen ook de aspiranten slaapwandelend naar bed.

Op zaterdag alweer vroeg op, de wallen worden steeds groter en de ogen steeds kleiner. En dan toch alle energie bij elkaar rapen om nog een keer te oefenen voor de zaterdagavond. Flink voorbereiden en flink knutselen stond er op de planning. Na de lekkere soep van de kookstaf deden we op zaterdagmiddag een ouderwetse zeskamp. Best zwaar nog zo’n zeskamp, maar daar worden we in ieder geval ook weer wakker van. Nog even een klein koppelschiettoernooitje om scherp te blijven voor de laatste competitiewedstrijden. Daarna nog een vragenronde met een heuse derriedouche, de leiders maar hopen dat alle vragen goed beantwoorden werden door de kinderen. Dat was niet echt het geval en de leiders werden getrakteerd op cocktailsaus, knoflooksaus, aardbeienjam, zout en water. Wie zal z’n kleren nog schoon krijgen?

Zaterdagavond betekent friet. En hele lekkere friet! Voor we het wisten zaten we alweer helemaal vol en konden we ons voorbereiden op de zaterdagavond. De hoofdleiding zet alles klaar, de groepen doen hun generale repetitie. De bedoeling voor de zaterdagavond: Iedere groep deed drie stukjes; een reclame waaruit bleek dat hun groep de beste groep was, een korte nieuwsuitzending met daarin de laatste roddels en een reclame voor een zelfverzonnen uitvinding. De lachspieren werden weer eens goed op de proef gesteld en je kon goed merken dat iedereen zich goed had voorbereid.

Aangezien dit alweer de laatste activiteit was waarin punten te verdienen waren, wisten we meteen wie er nu eigenlijk de meeste kijkcijfers had verdiend tijdens het kamp, de uitslag:

1.       Koekeloere

2.       Pippi Korfbalkous

3.       K.a.p.o.e.t

4.       Spangasten

5.       BeeldBuisBengels

Gelukkig hadden we na de optredens nog even de tijd om een flinke disco te houden. De ene dansplaat na de andere kwam door de boxen en de temperatuur liep hoog op in de zaal. Dat was alweer de laatste avond van het kamp. Zondag moesten we alweer naar huis…

Op zondagochtend mochten we gelukkig wel een beetje uitslapen. Maar na het ontbijt was het toch echt tijd voor opruimen en poetsen. Met z’n allen hadden we deze grote klus gelukkig snel geklaard en om half 12 konden we al iedereen een mooie groepsfoto geven als herinnering aan dit kamp.

Via deze weg wil ik, namens de hoofdleiding, alle leiders bedanken voor hun inzet en enthousiasme. Het is ongelofelijk mooi om te zien hoe energiek en fanatiek jullie allemaal zijn tijdens zo’n druk kamp!

Annemiek, Karlijn, Hilde, Yvonne, Juultje, Stefan, Marco, Tom, Rob en Martin, BEDANKT!!

Daarnaast wil ik ook onze kookstaf enorm bedanken voor hun inzet. Ze weten ons ieder jaar weet te verrassen met nieuwe gerechten en helpen ook de leiders en hoofdleiding graag een handje mee, super!

Anita, Thosien en Andre, BEDANKT

Ook een bedankje gaat uit naar iedereen die een dag of dagdeel is langs geweest om te fungeren als vos, post, chauffeur of jury.

En natuurlijk; alle kinderen die mee zijn geweest, heel erg bedankt dat jullie mee zijn gegaan. Er is niets zo inspirerend als 52 enthousiaste en fanatieke kinderen. Jullie zijn de reden waarom het ieder jaar weer zo leuk is om te organiseren en om mee te gaan!

Heel erg graag tot volgend jaar allemaal!!

Dirk Cortooms